Μετά τον θάνατο της Εύας Ντουάρτε Ντε Περόν το 1952, το άψυχο σώμα της παραμένει άταφο για τρία χρόνια περιμένοντας την κατασκευή ενός μαυσωλείου — ενός τόπου αναπαύσεως που δε θα χτιζόταν ποτέ. Το 1955, οι στρατιωτικοί ανέλαβαν τον έλεγχο της Αργεντινής και έκρυψαν το σώμα της Περόν από το κοινό, φοβούμενοι ότι θα ένωνε τη χώρα εναντίον τους. Αυτό που δεν φαντάστηκαν ποτέ ήταν ότι κάνοντάς το, η Εύα θα γινόταν πιο επικίνδυνη νεκρή απ’ ό,τι ζωντανή.
Αυτή είναι η ιστορία της Εύας Ντουάρτε Ντε Περόν μετά τον θάνατό της. Το ταριχευμένο σώμα της “Εβίτας” είχε ένα επεισοδιακό ταξίδι που διήρκησε 22 χρόνια, εξίσου επεισοδιακό με τα 33 χρόνια της ζωής της. Η Εβίτα πέθανε το 1951, αλλά το άψυχο σώμα της παρέμενε άταφο τρία χρόνια, περιμένοντας την κατασκευή ενός μνημείου που τελικά δε χτίστηκε ποτέ. Το 1955, η κυβέρνηση του Προέδρου Περόν ανετράπη από στρατιωτικό πραξικόπημα και οι πραξικοπηματίες έκρυψαν το σώμα για 19 χρόνια προκειμένου να το αποτρέψουν να γίνει σύμβολο κατά του καθεστώτος. Μπορεί να αποτέλεσε πολιτικό πρόσωπο μόνο για έξι χρόνια ως σύζυγος του Στρατηγού Περόν, το άψυχο σώμα της όμως επηρέασε την πολιτική σκηνή της Αργεντινής για πάνω από δύο δεκαετίες - υφαίνοντας μια νοσηρά παράξενη ιστορία που πέρασε στη σφαίρα του μύθου. Για τους αξιωματικούς του στρατού που ανέλαβαν την εξουσία, η Εβίτα ήταν ακόμα πιο επικίνδυνη και από όταν ήταν ζωντανή, καθώς όλοι φοβόντουσαν αυτό το περιπλανώμενο άταφο σώμα.